طبق گزارش تهیه شده توسط دفتر مطالعات انرژی، صمت و معدن در بهمن 1391 مبنی بر بررسی ابعاد جایگزینی اتانول با MTBE در بنزین مصرفی، میزان اکتان افزایی اتانول نسبت به MTBE بر روی بنزین پایه پالایشگاه تهران توسط پژوهشگاه صنعت نفت مورد آزمایش قرار گرفته است که نتایج آن در جدول زیر آمده است:

با توجه به اینکه معمولا عدد 87 به اکتان هدف برای بنزین معمولی کشور در نظر گرفته میشود، این عدد اکتان با افزودن 7.5 درصد MTBE و 5 درصد اتانول سوختی به بنزین پایه به دست می آید بنابراین میتوان نسبت جایگزینی اتانول با MTBE را صرفا از نظر اکتان افزایی 1 به 1.5 در نظر گرفت.

مزایای زیست محیطی استفاده از اتانول سوختی

مواد خروجی مربوط به وسایل نقلیه شامل مقدار زیادی ترکیبات هیدروکربنی می باشد که ازدومنبع اگزوز ماشین وخودسوخت ناشی می شود درصورتیکه منبع خروجی هیدروکربن ازخودسوخت باشد، دراثرتبخیر سوخت بطور مستقیم  قبل از احتراق در موتورهای احتراق داخلی  درونسوز منجر به  افزایش هیدروکربنها و مونواکسیدکربن خروجی ازاگزوز وسایل نقلیه بدلیل احتراق ناقص سوخت میباشد و با افزایش جزء آروماتیک  میزان  هیدروکربن و مونواکسیدکربن خروجی افزایش  می یابد.  به هرحال برای کاهش  این مواد  خروجی ازدوده اگزوز وسایل  نقلیه  میبایستی  میزان آروماتیک دربنزین کاهش یابد.

بنابرین برای افزایش اکسیژن سوخت از مواد اکسیژن زا استفاده میشود. مواد اکسیژنه به ترکیباتی اطلاق می گرددکه درساختمان مولکولی آنها اتم اکسیژن بکاررفته است. امروزه دونوع ماده اکسیژنه برای ترکیب باسوخت مصرفی بنزین مورداستفاده قرارمی گیردکه عبارت ازالکلها واترها می باشند. الکلها شامل متانول و اتانول ایزوكروكانول و ترشیوبوتیل الکل واترها شامل موادی چون متیل ترشیوبوتیل اترMTBE   اتیل ترشیوبوتیل اتر ETBE  دی ایزوكروكیل اتر DIPE  و ترشیوآمیل اتر TAME میباشد.

تمام ترکیبات اکسیژنه دارای عدد اکتان بالا و نقطه جوش قابل مقایسه با بنزین مصرفی میباشد. ترکیبات الکلی مقدار اکسیژن بیشتری نسبت به ترکیبات اتری دارند و اتم اکسیژن بیشتر باعث بهبود احتراق سوخت میگردد. مواد اکسیژنه گوناگون تاثیرات مختلفی روی خواص بنزین میگذارند. برای طراحی و دوباره فرموله کردن بنزین و بهبودکیفیت آن, درک صحیح تاثیر مواداکسیژنه گوناگون روی بنزین بسیار مهم میباشد. یکی ازپارامترهای مهم و تاثیر گذار روی خواص بنزین مصرفی عدد اکتان مواد است. مقدار عدداکتان هر ماده اکسیژنه که به عنوان جزئی ازبنزین ویا ماده افزودنی به بنزین

بکارمیرود,بوسیله عدد اکتان مطلق تعیین میگردد

همانطور که در بخش معرفی ذکر شد در حال حاضر MTBE  به عنوان اکسیژن دهنده به سوخت و برای افزایش عدد اکتان در پالایشگاه های کشور استفاده میشود. استفاده از اتانول به عنوان اکتان افزای بنزین مزایای زیست محیطی بسیاری را دارد که در زیر به آنها اشاره شده است:

1. MTBE نفوذ پذیری زیادی در خاک داشته و به نسبت بالایی در آب حل شده و غیر قابل تجزیه می باشد تماس آن با پوست و استنشاق آن برای انسان بسیار مضر بوده براین اساس از سال 2006 ممنوعیت استفاده از MTBE به تدریج در کشورهای مختلف دنیا در حال رواج است. اما استفاده از اتانول به عنوان جایگزین هیچ یک ازین مضرات را ندارد و میزان اکتان افزایی بیشتری نیز دارد به گونه ای که با در حجم برابر افزایش عدد اکتان توسط اتانول 45 درصد بیشتر از MTBE خواهد بود. اصلی ترین جایگزین MTBE در حال حاضر در جهان اتانول می باشد که سه فاکتور زیر را دارد :

• استاندارد فنی
• انطباق با استاندارد زیست محیطی
• قیمت تمام شده

2. کاهش انتشار CO و CH
3. کاهش انتشار ذرات معلق(10pm)
4. عدم وجود اکسید های سولفور(SOxها): اگر اتانول خالص به عنوان سوخت استفاده شود، SOx ای ندارد و در سوخت های حاوی اتانول نیز ^SOX( کمتری تولید میشود. یکی از مشکلاتی که وجود SOx ها در هوا بوجود می آورد، باران های اسیدی است.
5. کاهش اکسید های نیتروژن(NOx ها) با افزایش میزان اتانول در بنزین، میزان ^NOX( کاهش مییابد.
6. نداشتن ترکیبات آروماتیک: اتانول برعکس MTBE حاوی هیچ گونه آروماتیکی نمی باشد.
7. کاهش ضربه(knocking) در موتور
8. ایمنی بالا: اتانول از بنزین ایمن تر است و دیرتر آتش میگیرد، در برابر شعله به آسانی میسوزد و دود کمتری نسبت به بنزین تولید میکند.
9. اتانول به خودی خود یک سوخت کاملاًکاملا تمیز محسوب میشود و ورود اتانول به جو هیچ گونه آلودگی و عارضه زیست محیطی ایجاد نمی کند.