تفاوت کنجاله تخمیری ذرت و خوراک گلوتن ذرت + دانلود مقاله

نویسنده : دکتر امین دیندار صفا – متخصص تغذیه دام (مشاور بازرگانی گسترش سوخت سبز زاگرس)

مدت زمان مطالعه : 10 دقیقه

در این مقاله تفاوت کنجاله تخمیری ذرت و خوراک گلوتن ذرت از دو جهت (آنالیز مواد مغذی ، اثر بر عملکرد تولید شیر)بررسی می شود و در نهایت نتیجه گیری این مقایسه :

1- آنالیز مواد مغذی

دانه ذرت باقی‌مانده تخمیر (DDGS):

این محصول جانبی از فرآیند تخمیر ذرت برای تولید اتانول به دست می‌آید و به عنوان یک منبع غنی از پروتئین و چربی استفاده می‌شود.

پروتئین خام (CP): 28-32%
غنی از پروتئین و شامل آمینواسیدهای خاص، به ویژه متیونین.
فیبر نامحلول در شوینده خنثی (NDF): 35-40%
فیبری با هضم‌پذیری متوسط که به سلامت شکمبه کمک می‌کند.
چربی خام: 8-12%
حاوی چربی بالاتر، که انرژی بیشتری برای گاوهای پر تولید فراهم می‌کند.
کربوهیدرات غیر فیبری (NFC): پایین
به دلیل حذف نشاسته در فرآیند تخمیر.
فسفر: بالاتر از خوراک گلوتن ذرت، که می‌تواند نیاز به مکمل‌های معدنی را کاهش دهد.

خوراک گلوتن ذرت (CGF):

این محصول جانبی از فرآوری ذرت برای تولید نشاسته یا شربت ذرت است.

پروتئین خام (CP): 20-25%
مقدار پروتئین کمتر از DDGS است.
فیبر نامحلول در شوینده خنثی (NDF): 30-36%
مشابه DDGS ولی با هضم‌پذیری بهتر.
چربی خام: 2-5%
چربی بسیار کمتری نسبت به DDGS دارد.
کربوهیدرات غیر فیبری (NFC): بیشتر
انرژی قابل تخمیر در شکمبه بیشتر است.
فسفر: پایین‌تر از DDGS.

2-اثر بر عملکرد تولید شیر

دانه ذرت باقی‌مانده تخمیر (DDGS):

افزایش تولید شیر و چربی شیر:
محتوای بالای انرژی و چربی در DDGS باعث افزایش تولید چربی شیر می‌شود.
کاهش هزینه‌های تغذیه:
به دلیل تراکم بالای انرژی و پروتئین، می‌تواند جایگزین بخشی از منابع پرهزینه مانند کنجاله سویا شود.
مشکلات احتمالی:
- اگر به مقدار زیاد استفاده شود، ممکن است فسفر بیش از حد وارد جیره شود که خطر مشکلات کلیوی یا آلودگی محیطی را افزایش می‌دهد.
- نسبت پایین NFC می‌تواند تخمیر شکمبه را کاهش دهد.

خوراک گلوتن ذرت (CGF):

پایداری در ترکیب شیر:
به دلیل فیبر با هضم‌پذیری بالا، تأثیر مثبتی بر تولید شیر و سلامت شکمبه دارد.
افزایش تخمیر شکمبه:
NFC بالاتر باعث بهبود تولید اسیدهای چرب فرار (VFA) در شکمبه می‌شود که انرژی بیشتری برای تولید شیر فراهم می‌کند.
مشکلات احتمالی:
- ممکن است نیاز به مکمل چربی یا پروتئین داشته باشد، زیرا محتوای این دو عنصر کمتر از DDGS است.

نتیجه‌گیری کلی

اگر هدف افزایش انرژی و چربی شیر باشد، دانه ذرت باقی‌مانده تخمیر (DDGS) گزینه مناسبی است.
برای حفظ سلامت شکمبه و تولید پایدار شیر، خوراک گلوتن ذرت (CGF) مناسب‌تر است.
بهترین استراتژی، ترکیب این دو ماده در جیره با توجه به نیازهای گاو و هزینه‌های اقتصادی است تا تعادل مناسبی بین پروتئین، انرژی، و سلامت شکمبه برقرار شود.