انرژی پاک، انرژی سبز و انرژی برگشت پذیر عناوینی است که چندین دهه از ورودشان به لغت نامه های جهانی می گذرد. از نامشان کاملاً مشخص است که بر خلاف انرژی‌های تجدیدناپذیر منبع تولید این نوع انرژی ها، اغلب قابلیت زایش دوباره توسط طبیعت را داراست و بی ضرر بودن آنها نیز بر انسان و طبیعت امری ثابت شده است؛ انرژی خورشیدی، بادی، آبی، زیست محیطی از جمله این انرژی‌ها هستند.
در اغلب کشورهای دنیا خدمات حمل و نقل عمومی، نیروگاه های ترموالکتریک، صنایع، مصارف خانگی و کشاورزی از جمله عوامل آلودگی هوا محسوب می‌شوند که آلاینده‌هایی نظیر مونوکسید کربن، اکسید نیتروژن، دی اکسید گوگرد، هیدروکربورها، کربن سیاه و ذرات معلق را به جو وارد می کنند.
در درجه اول، مواجهه با آلاینده ها سلامت بشر را به خطر می اندازد؛ بروز بیماری‌های قلبی، ریوی، عصبی، سیستم ایمنی نواقص تولد، سرطان های مزمن لاعلاج و مرگ از عواقب و نقش آلاینده‌ها برتخریب زندگی انسان هاست.
گرم شدن کره زمین و به دنبال آن، افزایش طوفان‌ها و گردبادهای سهمگین، سیل ها، بادهای گرم، خشکسالی، بالا آمدن آب دریا ها، نابسامانی‌های اقلیمی نیز از پدیده‌های نگران‌کننده ناشی از آلودگی هوا است.
طی دهه های اخیر آلودگی هوا به جزء جدایی ناپذیر مسائل کشورهای در حال توسعه تبدیل شده است و این در حالی است که دسترسی کشورهای در حال توسعه به انواع منابع جدید انرژی، برای توسعه اقتصادی آنها اهمیت اساسی دارد. با توجه به ذخایر محدود انرژی فسیلی و افزایش سطح مصرف انرژی در جهان فعلی، دیگر نمی توان به منابع موجود انرژی متکی بود.
سوخت های گیاهی بدست آمده از پسماندهای جنگل ها و محصولات کشاورزی جهان، به نوعی بزرگترین منبع ذخیره انرژی خورشیدی به شمار می‌آیند و می‌تواند سالانه به اندازه ۷۰ میلیارد تن نفت خام، انرژی در دسترس بشر قرار دهد نکته مهم در به کارگیری این منبع، حاصل از سوخت های گیاهی، آن است که دی اکسید حاصل از سوخت های گیاهی، دوباره توسط گیاهان تازه، جذب و مصرف خواهد شد و هیچ اثری را در پدیده گلخانه ای و گرم شدن زمین، نخواهد داشت. از این سوخت ها بیشتر در تولید گرما بهره‌برده میشود و اگر چه بازده آنها نسبت به سوخت‌های فسیلی بالا نیست اما باعث صرفه‌جویی اقتصادی چشمگیری میشود.
پایتخت ناوگان اتوبوس های اتانولی
در کشور سوئد که پایتخت ناوگان اتوبوس های اتانولی است نیز برنامه‌های راهبردی کشور اکنون بر دستیابی به ۱۰۰ درصدی انرژی تجدیدپذیر تمرکز یافته است. این کشور از جمله کشورهای پیشرو در تولید اتانول از دانه است. محققان سوئدی اکنون به دنبال تولید اتانول از سلولوز هستند که با نام سوخت های زیستی نسل دوم نامیده می شود. این نوع سوخت کارآمدتر از سوخت‌های تولید مبتنی بر دانه است و بر محصولات غذایی نیز تأثیر نمی‌گذارد.
در این کشور نیز استفاده از سوخت زیستی E85 برای حمل و نقل کاملا امری جا افتاده محسوب می شود. سوخت های زیستی نظیر E85 میزان کمتری منوکسید به هنگام اکسیداسیون آزاد می کنند، اثرات مخرب کمتری بر محیط زیست دارند و موجب کاهش کارسینوژن های سمی نظیر بنزن میشود.
سوخت در حمل و نقل کشورها
از آنجا که مصرف انرژی برای حمل و نقل از عوامل اصلی برای مصرف انرژی و تولید گازهای گلخانه ای است، کشورهای مختلف سیاست‌های مرتبطی را برای کاهش مصرف انرژی در پیش گرفته اند. مصر، اردن، مکزیک، هلند و آمریکا تا به حال از توافق نامه هایی برای تامین سوخت زیستی به منظور استفاده در پروازها طی آینده ای نزذیک خبر دادند. در کشورهایی نظیر کنیا، برزیل، مکزیک و ویتنام ترکیب سوخت‌های زیستی را به عنوان طرح‌های آزمایشی در شهرستانهای خود به اجرا درآورده اند. استفاده از این سوخت ها علاوه بر تولید انرژی بیشتر، دی اکسیدکربن کمتری را منتشر کرده و مهمتر اینکه ترکیبات گوگردی را آزاد نمی کنند. در حال حاضر نیز بزرگترین مارکت های اصلی در تولید و استفاده از خودروهای الکترونی چین، اروپای شمالی و آمریکا گزارش شده اند. مقامات اردنی نیز در این رابطه، ساخت سه هزار ایستگاه شارژ الکترونیکی مبتنی بر انرژی خورشیدی را تا دهه آینده متعهد شده اند. با این وجود پیشرفت روز افزون علم و فناوری، راه برای بهره‌وری از این انرژی‌ها بیش از پیش هموارتر شده است و امید بر آن می رود که بشر بتواند با به خدمت گرفتن انرژی های تجدید پذیر، کابوس اتمام انرژی های تجدید ناپذیر را خاتمه داده و سرآغازی نوین را برای رسیدن به توسعه پایدار نوید دهد.
بازگشت به لیست
